Chlamydia, czyli przewlekłe zapalenie spojówek to częsta infekcja kotów domowych. Choroba wywoływana jest przez bakterie Chlamydia felis, która atakuje oczy naszego pupila, powodując ich obrzęk. Najbardziej narażone są zwierzęta młode, ze względu na ich niedojrzały układ odpornościowy. Jak można zarazić się chlamydią od kota? Eksperci mają różne opinie co do tego, czy chlamydia może przenosić się z kota na człowieka, jednak zaleca się zachować szczególną ostrożność przy kontakcie z chorym pupilem. Należy dokładnie myć ręce po kontakcie ze zwierzakiem lub jego akcesoriami, ponieważ infekcja przenosi się przez wydzielinę z worka spojówkowego chorego kota. Bakteria ta niebezpieczna jest zwłaszcza dla kobiet w ciąży, gdyż może spowodować poronienie. 

Objawy chlamydii oczu

Chlamydia u kota objawia się wydzieliną z oczu i nosa, kichaniem, gorączką, letargiem, mrużeniem oczu, obrzękiem i przekrwieniem. Objawy występują od kilku do dziesięciu dni po zakażeniu. Choroba często zaczyna się od łzawienia jednego oka, a wydzielina na początku jest wodnista i przezroczysta, z czasem staje się żółta lub brązowozielona. Na początku infekcji może wystąpić gorączka, brak apetytu i utrata masy ciała, chociaż nie jest to reguła – u niektórych zwierząt nie widać innych objawów poza widocznymi zmianami oczu. Choroba, chociaż dotyczy głównie górnych dróg oddechowych, nieleczona może rozprzestrzenić się na dolne drogi oddechowe, dlatego ważne jest jak najszybsze podjęcie leczenia. Zdarzają się również nawroty choroby, zazwyczaj po 2-4 tygodni po ustąpieniu pierwszych objawów.

Przeczytaj także:

Wakacje z pieskiem – jak się przygotować?

Jak rozpoznać chlamydiozę u kota?

Pierwszą metodą rozpoznania chlamydii u kota jest zbadanie wymazów z worka spojówkowego metodą PCR. Wymaz musi być pobrany starannie, po usunięciu wydzieliny z oczu. Drugą metodą jest badanie serologiczne i wykrycie przeciwciał. Wysoki poziom przeciwciał w dużych skupiskach zwierząt świadczy o świeżych infekcjach. Weterynarz może również przeprowadzić badanie fluoresceiną w celu sprawdzenia, czy nie ma zarysowań rogówki lub test łzowy Schrimera, aby ocenić produkcję łez. 

Leczenie infekcji

Leczenie trwa od kilku tygodni nawet do kilku miesięcy. Zazwyczaj zaczyna się od stosowania doustnego antybiotyku, dlatego ważne jest, aby opiekun zwierzaka poinformował weterynarza, jeśli kot ma alergię na doksycyklinę lub inne tetracykliny. W przypadku, gdy objawy są wyjątkowo dokuczliwe, lekarz może przepisać maści do oczu lub krople zmniejszające dyskomfort. Antybiotyk należy podawać do 2-4 tygodni po ustąpieniu objawów klinicznych, także kotom, które miały kontakt z chorym zwierzęciem. Ze względu na nawrot choroby warto zadbać o zwiększenie odporności pupila, poprzez podawanie mu odpowiednich suplementów. 

Zapobieganie

Jednym z głównych czynników zapobiegających rozprzestrzenianiu się choroby jest przestrzeganie zwykłych zasad higieny. Każdy nowy kot w domu czy schronisku powinien być poddany kwarantannie, a chore zwierzęta nie powinny być wypuszczane na zewnątrz. Coraz powszechniejsze staje się szczepienie kotów przeciwko chlamydiozie. Takie działanie niesie za sobą ryzyko powikłań poszczepiennych i nie chroni całkowicie przed infekcją, jednak w przypadku zakażenia zwierzak będzie łagodniej przechodził chorobę. Szczególnie zalecane jest szczepienie kotów żyjących w skupiskach, jak schroniska czy hodowle.